​

Psychoterapia Gestalt podkreśla bazową rolę relacji terapeutycznej, rozumianej jako spotkanie dwóch osób. Relacja JA-TY, to szczególna forma kontaktu, oparta na wzajemnym szacunku i zaufaniu. Ważną cechą tej relacji jest obecność terapeuty jako osoby empatycznej i autentycznej wobec klienta, a także akceptującej go takim, jakim jest. Terapeuta utwierdza i towarzyszy klientowi w jego rozwoju. Utwierdzanie oznacza akceptację nie tylko tego, co klient sobie uświadomił, lecz także tego co alienuje czyli odrzuca. Terapeuta podczas dialogu jest otwarty na klienta, takiego jakim jest- co oznacza, że nie przyjmuje na jego temat wcześniejszych założeń. Uważność terapeuty, próba spojrzenia na klienta jego oczami, zaangażowanie w dialog fenomenologiczny, pozwolenie by działo się to, co pomiędzy i tzw. dopuszczenie kontaktu, stwarza możliwość swobodnego przepływu uczuciowej energii między klientem a terapeutą.

 

Dialog fenomenologiczny i samoświadomość

​

Spotkanie w dialogu fenomenologicznym jest jak zetknięcie się dwóch osób, gdzie każda z nich jest zarówno aktywną, jak i bierną wobec drugiej. W trakcie procesu terapeutycznego osoba staje się tym, kim jest. Bowiem prawdziwa zmiana jest akceptacją siebie. Akceptacja jest jednocześnie zmianą i punktem wyjścia do przekraczania ograniczeń i podejmowania nowych zachowań.

Fundamentem psychoterapii Gestalt jest samoświadomość czyli uświadomienie emocji, myśli, doznań cielesnych i spostrzeżeń. By umożliwić zmianę, doprowadza się do tego, by klient rozwinął w sobie swobodę wyboru w zakresie nowych sposobów odczuwania, myślenia i działania. Jest to możliwe tylko wtedy, gdy uświadomimy sobie aktualny sposób istnienia i odczuwania.

​