
Pracujemy w nurcie gestalt i psychoanalitycznym
Psychoterapia Gestalt - podstawowe założenia
Psychoterapia Gestalt podkreśla bazową rolę relacji terapeutycznej, rozumianej jako spotkanie dwóch osób. Relacja JA-TY, to szczególna forma kontaktu, oparta na wzajemnym szacunku i zaufaniu. Ważną cechą tej relacji jest obecność terapeuty jako osoby empatycznej i autentycznej wobec klienta, a także akceptującej go takim, jakim jest. Terapeuta utwierdza i towarzyszy klientowi w jego rozwoju. Utwierdzanie oznacza akceptację nie tylko tego, co klient sobie uświadomił, lecz także tego co alienuje czyli odrzuca. Terapeuta podczas dialogu jest otwarty na klienta, takiego jakim jest- co oznacza, że nie przyjmuje na jego temat wcześniejszych założeń. Uważność terapeuty, próba spojrzenia na klienta jego oczami, zaangażowanie w dialog fenomenologiczny, pozwolenie by działo się to, co pomiędzy i tzw. dopuszczenie kontaktu, stwarza możliwość swobodnego przepływu uczuciowej energii między klientem a terapeutą.
Dialog fenomenologiczny i samoświadomość
Spotkanie w dialogu fenomenologicznym jest jak zetknięcie się dwóch osób, gdzie każda z nich jest zarówno aktywną, jak i bierną wobec drugiej. W trakcie procesu terapeutycznego osoba staje się tym, kim jest. Bowiem prawdziwa zmiana jest akceptacją siebie. Akceptacja jest jednocześnie zmianą i punktem wyjścia do przekraczania ograniczeń i podejmowania nowych zachowań.
Fundamentem psychoterapii Gestalt jest samoświadomość czyli uświadomienie emocji, myśli, doznań cielesnych i spostrzeżeń. By umożliwić zmianę, doprowadza się do tego, by klient rozwinął w sobie swobodę wyboru w zakresie nowych sposobów odczuwania, myślenia i działania. Jest to możliwe tylko wtedy, gdy uświadomimy sobie aktualny sposób istnienia i odczuwania.
Relacja JA-TY


Holizm
Gestalt opiera się na holistycznym widzeniu człowieka- osoba jest całością i integruje siebie w różnych obszarach swojego istnienia- fizycznym, psychicznym, społecznym i duchowym. Ważnym celem pracy terapeutycznej jest uznanie przez klienta odpowiedzialności za swój sposób funkcjonowania, za swoje rekcje, za swoje decyzje, za swój osobisty sposób istnienia.
Proces twórczy wiąże się nie tylko jedynie z formą ekspresji twórczej, ale jest „byciem” indywidualnej osoby w kontakcie z terapeutą. Wymiar twórczości uwidacznia się w fenomenologii spotkania dwóch osób, które są wyjątkowe przez fakt bycia sobą.
Rozwój kreatywności czy rozwój twórczego myślenia w terapii Gestalt wiąże się z przyjęciem tego co ma miejsce, akceptacją i próbowaniem nowych form wyrazu siebie.
TU i TERAZ
Podstawowa zasadą, która warunkuje sposób pracy z klientem jest reguła TU I TERAZ. Wszystko, co się dzieje, ma miejsce w teraźniejszości. Jesteśmy w teraźniejszości, co w praktyce oznacza, że wydarzenia z przeszłości, jak i myślenie o przyszłości rozpatrujemy w kategorii znaczenia tych zdarzeń w chwili obecnej.
Nie sposób nie wziąć pod uwagę szerszego kontekstu funkcjonowania jednostki w otoczeniu. Stanowi to cenne doświadczenie, bowiem w tym kontakcie dokonuje się nawiązanie relacji z innymi ludźmi. Świadomość własnego „JA” tworzy się poprzez wyodrębnienie w kontakcie ze światem otaczającym.
Istotnym w terapii jest domykanie całości, po uświadomieniu i przeżyciu, przychodzi czas na zasymilowanie doświadczenia i zamknięcie go np. zamknięcie procesu żałoby, straty. Niedokończone doświadczenie zaprząta uwagę i uniemożliwia pełne przeżycie teraźniejszości.
Ostatnią z zasad psychoterapii Gestalt stanowi samoregulacja, rozumiana jako naturalna tendencja do utrzymania stanu równowagi np. pozwolenie sobie na złość, gdy ją czujemy; śmianie się , gdy odczuwamy radość i jesteśmy szczęśliwi; wycofywanie się, gdy odczuwamy nadmiar bodźców lub zagrożenie i poszukiwanie doznań, gdy się nudzimy.
Jak pisał J. Zinker- „Terapia Gestalt jest egzystencjalnym spotkaniem ludzi (…), pozwala człowiekowi odkryć się w czasie takiego spotkania (…) jest podobna do kreacji.” Osoba będąca w terapii, poprzez twórcze zaangażowanie w proces posuwa się w kierunku większej świadomości siebie samej- swojego ciała, uczuć, swojego otoczenia.

Psychoterapia Gestalt stwarza klientowi warunki sprzyjające swobodnemu rozwojowi, samorealizacji oraz urzeczywistnieniu własnej niepowtarzalnej egzystencji. Staje przed wyzwaniem wspomożenia jednostki w wyzwoleniu jej własnych ukrytych możliwości. Podstawowym celem psychoterapii jest stawanie się sobą.
Psychoterapia Psychoanalityczna
Psychoterapia psychoanalityczna jest metodą pomocy psychologicznej opartą na założeniach psychoanalizy i jest systematycznie rozwijana od czasów fundamentalnych odkryć Zygmunta Freuda.
Jej podstawową ideą jest pomoc w odkrywaniu i rozumieniu nieświadomych myśli i uczuć. Istotnym założeniem w psychoterapii psychoanalitycznej jest istnienie nieświadomości (nieświadomych konfliktów, myśli, uczuć czy mechanizmów) oraz analiza tzw. przeniesienia czyli relacji pomiędzy terapeutą a pacjentem, co ma prowadzić do zrozumienia i przepracowania trudności intra i interpersonalnych pacjenta.

Interpretacja

Podstawowym narzędziem pracy psychoanalityka i psychoterapeuty pracującego psychoanalitycznie jest interpretacja tego, co dzieje się w nieświadomej części umysłu pacjenta, w dużym stopniu dotyczy to tego co dzieje się w sesji psychoanalitycznej. Psychoanalityk bada emocje pacjenta i sposób ich wyrażania, mechanizmy obronne, rozpoznaje powtarzające się wzorce zachowania, przede wszystkim wchodzenia w relacje z innymi ludźmi, rozpoznaje znaczenie i dynamikę świata wewnętrznego pacjenta – marzeń i fantazji, impulsów i pragnień.
Zwiększenie świadomości własnych przeżyć w kontakcie z sobą samym i w związkach z innymi sprzyja lepszej adaptacji do wymogów życia; zwiększa zdolność korzystania z własnych możliwości i pomaga akceptować ograniczenia. Ważną częścią pracy psychoanalitycznej jest sięganie do dzieciństwa oraz wczesnych relacji pacjenta z ważnymi dla niego osobami (głównie rodzicami, rodzeństwem), co pozwala głębiej zrozumieć współczesne trudności i umieścić je w szerszym kontekście.
Terapia psychoanalityczna nie daje gotowych odpowiedzi ani rozwiązań, pomaga natomiast dojść samodzielnie do tych rozwiązań, poprzez zrozumienie istoty trudności które blokują rozwój. Psychoterapia psychoanalityczna nie jest metodą dyrektywną ani doradczą. Nie skupia się jedynie na usunięciu objawów, jej celem jest również całościowa poprawa funkcjonowania pacjenta w różnych sferach życia. Psychoterapia psychoanalityczna jest metodą wymagającą ciekawości siebie, zaangażowania i wytrwałości.